เราแต่ละคนล้วนมีโลกของตัวเราเอง ที่สร้างขึ้นมาจากประสบการณ์ ความชอบ ความคิดและความต้องการของตัวเราเอง โดยทั่วไปการที่เราจะเปิดรับหรือยอมให้ใครบางคนเข้ามาในชีวิตก็มักจะไม่ใช่เรื่องง่ายนัก เพราะโดยสัญชาตญาณเรามักจะเปิดรับคนที่เหมือนเรา และปิดกั้นคนที่ต่างจากเรา
ถ้าอย่างนั้นแล้วทำไมบางครั้งเราถึงเปิดรับใครบางคนที่แตกต่างจากไปตัวตน นิสัยใจคอ สังคม หรือโลกที่เราใช้ชีวิตอยู่ หรือการที่เราดึงดูดนักต้มตุ๋น ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ(toxic relationship)ที่ทำให้เราต้องทุกข์ใจ นั่นเป็นเพราะเราเป็นคนแบบนั้นเหรอ ชีวิตไม่เคยหลอกใครแต่ทำไมกลับเจอคนหลอกลวงซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่รู้จบ บางคนตั้งใจทำงานเก็บเงินมาด้วยความพากเพียร อดทนพยายาม แต่อยู่ดีๆก็โดนหลอกให้ไปลงทุนหรือมีคนมายืมเงินแล้วทำให้เงินที่สะสมไว้อย่างยากลำบากหายไปในพริบตา ทั้งหมดมันเป็นเพราะอะไร ทำใจก็แล้ว ทำบุญให้ก็แล้ว แต่ก็ยังกลายเป็นว่าก็ยังมาพบเจอคนพวกนี้ไม่รู้จบ หรือพอตัดสินใจจะไปก็ใจอ่อนให้อภัยเพียงแค่เค้ามาขอโทษและทำดีด้วย
เราอาจพูดได้ไม่เต็มปากว่าเป็นแบบนั้นเพราะเราไร้เดียงสา ใจอ่อน ไม่ทันคน หรือเพราะกรรมเก่า แต่สิ่งที่เราเรียนรู้ได้อย่างนึงนั่นคือ การที่คนคนนึงจะเข้าหาคนอีกคนนึงเพราะคนคนนั้นมีอะไรบางอย่างที่เค้าต้องการ ไม่ว่าจะเป็นความสวย ความรวย ความน่ารัก ความนิสัยดี ความน่าสงสาร ความน่าเอ็นดู ความแสบซ่า หรือความอ่อนโยน และในขณะเดียวกัน คนที่ใครคนนึงจะเปิดใจรับเข้ามาก็ต้องมีอะไรบางอย่างในตัวคนนั้นที่ดึงดูดใจให้เราเปิดรับเค้าเหมือนกัน พูดง่ายๆคือ แต่ละคนต่างมีสิ่งที่ต่างฝ่ายต่างต้องการในตัวกันและกัน
มันเป็นเรื่องยากที่เราจะทิ้งความสัมพันธ์ถ้าเรายังรู้สึกว่าสิ่งที่เราได้จากเค้ามันหาไม่ได้จากที่ไหน เราเลยมองหาอะไรก็ตามที่จะพอเป็นความหวังหรือข้ออ้างเพื่อให้โอกาสคนคนนั้นเข้ามาในชีวิตหรือยังอยู่ในชีวิต เพราะความรู้สึกว่าถูกดึงดูด มันคือสิ่งที่เราต้องการและตามหา ถ้าเราสามารถจัดการความต้องการนั้นได้อย่างเหมาะสม เราจะสามารถคัดเลือกคนที่จะเข้ามาในชีวิตเราได้มากขึ้น และแน่นอนว่าเราจะมีความสามารถในการกลั่นกรองคนได้มากขึ้นเช่นกัน
ลองถามตัวเองว่าเราขาดอะไร ความรัก การดูแล ความมั่นคง ความมั่งคั่ง ความอยากเป็นที่รัก หรือการได้รับการยอมรับแล้วเติมเต็มช่องว่างนั้นให้ตัวเองก่อน เชื่อได้เลยค่ะว่าถึงตอนนั้นเรามีดึงดูดเรื่องดีๆและทำให้เราเป็นสุขเข้ามาหาเราได้แน่นอน
